İçsel Çocuk ve Psikolojimize Etkileri
Her birimiz bilinçdışı zihin düzeyinde konumlanmış ancak düşünce, duygu ve davranışlarımız üzerinde oldukça etkili bir veya daha fazla sayıda çocuk yana/parçaya sahibiz. Çocuk yanlarımızdan Doğal Çocuk yaşam sevinci, enerjisi ve spontanlık gibi özelliklerin kaynağıdır. Doğal Çocukla temasta olduğumuzda hayattan zevk alır, mutlu oluruz. Sınırlarımızın ve egomuzun henüz gelişmediği ve dolayısıyla Benliğin başa çıkmakta zorlandığı durumlarda yaşadığımız olaylar, travma yükü taşıyan çocuk yanlarımızın ortaya çıkmasına neden olur. Acı, korku, üzüntü veya utanç gibi zor duygular Benliğin korunması için bu çocuk yanlarımızda adeta kapsüle edilir. Peki sorun ne zaman ortaya çıkar? Orijinal travmatik olayın tetikleyicileri bu yükü taşıyan çocuk yanlarımızı harekete geçirir ve yanlarımızı onları geri planda tutan Koruyucu özelliğindeki unsurları devre dışı bırakarak Benliği kaplarsa dünyamız alt üst olur. Kişiyi aniden etkisi altına alan yoğun olumsuz duygular veya davranışlarda meydana gelen ani ve olumsuz değişiklikler benliği kaplayan bir çocuk yan olduğunun işaretidir. Peki böyle bir durumda biz ne yapıyoruz? Richard Schwartz bunu şöyle tarif ediyor:
“Çocuklara acılarını ve korkularını saklamaları öğretilir. Yetişkinler incinmiş bir çocuğun duygularına kendi incinmiş çocuk yanlarına verdikleriyle aynı şekilde aşırı tepkiler verirler. Sabırsızlık, inkar, eleştiri, tiksinme veya dikkati dağıtma bu tepkilerden bazılarıdır.”
Dolayısıyla ne zaman kendi çocuk yanlarımızı bu olumsuz sağlıklı bir şekilde tanıyıp, kapsayabilirsek geçmişin bugünümüze olumsuz bir şekilde aniden yaptığı baskınlardan kurtulabilir ve böylece ‘anda’ kalabiliriz.